قلیخان

رضاقُلی‌میرزا ظِلّی (زاده 1285تهران - درگذشته 23 بهمن 1324) خواننده و استاد موسیقی سنتی ایرانی بود. ظلی در آواز از شاگردان اقبال‌آذر و عارف قزوینی بود  پدرش احمد میرزا ظلی از نوادگان علی میرزا ظل‌السلطان پسر فتحعلی شاه بود که هنگام کودکی وی درگذشت. رضاقلی زیر نظر برادر بزرگترش علی‌قلی‌میرزا پرورش یافت. او از جوانی صدایی خوش داشت و برحسب اتفاق در رشت با عارف قزوینی آشنا شد. این آشنایی سبب شد تا ضمن بهره‌مندی از صدای عارف با دستگاه‌های موسیقی ایرانی آشنا شود. ظلی مدتی هم نزد اقبال آذر تعلیم آواز دید. شهرت ظلی در سال‌های پیرامون 1310 شمسی بود و به‌خاطر صدای خوش با چند تن از نوازندگان مشهور آن زمان آشنایی و همکاری هنری پیدا کرد. او صفحه گرامافونی با ارسلان درگاهی و احمد عبادی (سه‌تار) و ابوالحسن صبا (ویولن) و مشیر همایون شهردار (پیانو) ضبط کرده‌است. رضاقلی‌میرزا ظلی یکی از خوانندگانی است که در آوازهایش بهترین تحریرها را ارائه داده‌است. به‌رغم عمر کوتاهی که داشت آثارش در حد خوانندگان درجه‌اولی چون طاهرزاده، قمرالملوک، اقبال‌آذر و ادیب خوانساری است. ظلی در حدود سال 1316به بیماری سل ریوی دچار شد و پزشکان او را از خوانندگی منع کردند و بنا به تجویز آنان مدتی به شیراز و همدان رفت. در دوره جنگ جهانی دوم بر اثر پیش‌روی بیماری سل جسم او بیش از پیش ضعیف شد و در زمستان 1324بر اثر سرماخوردگی شدید در بیمارستان بانک ملی در تهران بستری شد و سرانجام در 23بهمن 1324 در 39 سالگی درگذشت.