جستجو در مطالب سایت
عباس مهرپویا
عباس مهرپویا (6 تیر 1306 تهران - 4 خرداد 1371 تهران) خواننده، مبتکر موسیقی تلفیقی، نوازنده، آهنگ ساز، تنظیم‌کننده، جهانگرد و دکوراتور ایرانی بود. در دوران نوجوانی علاقه بسیاری به هنر، خصوصاً موسیقی و هنرهای دستی داشت، مهرپویا ابتدا قدم در عالم موسیقی گذاشت و با فراگیری ساز عود کار خود را آغاز کرد. عود را نزد نوازنده عرب تبار به نام احمد علی شروع کرده و به سرعت با توجه به علاقه و استعداد ذاتی اش، در نواختن این ساز مهارتی خاص پیدا نمود. و درنمایش‌های پیش پرده خوانی معروفی که در دهه 20 در تهران مرسوم بود، بازی می‌کرد و در حین اجرا ساز عود نیز می‌نواخت. در قدم بعدی مهرپویا یادگیری گیتار را نزد استادی ایتالیایی به نام ارماندو شروع کرد و بعد از مدتی، پس از آشنایی با گیتار نواز بزرگ آلمانی به نام اروین موره در تهران نواختن گیتار را به‌طور حرفه‌ای نزد او ادامه داد، و توانست جزو بهترین گروه‌های موسیقی پاپ آن سال‌ها گردد. او نخستین کار جدی‌اش در این زمینه را در سال1336با اجرای قطعه‌ای به نام کلبه سرخ پوستان و معرفی گیتار الکتریک در یکی از انجمن‌های هنری تهران شروع کرد. مهرپویا و گروه 3م جزو اولین گروه‌هایی محسوب می‌شد که برای اولین بار در ایران به اجرای موسیقی پاپ با گیتار الکتریک پرداختند. مهرپویا به همراه نواختن ساز گاهی زمزمه‌هایی در عالم تنهایی خود داشت، که به تدریج او را علاقه‌مند به اجرا و خوانندگی کرد، صدای او از جنس باس - باریتون بود که با توجه به محدود بودن این نوع جنس صدا در بین خوانندگان آن دوره از جایگاه ویژه‌ای در موسیقی ایران برخوردار بود، و خیلی زود مورد توجه و تشویق گروهی و بالطبع مورد انتقاد گروهی دیگر قرار گرفت، اما او به راهش ادامه داد و از این تشویق‌ها و انتقادات برای بهتر شدن کارهایش بهره برد. در آن دوران ترانه‌ای را با بهره‌گیری از سبکی خاص به همراه شعری از شاعر نام آشنای آن دوره مهدی حمیدی شیرازی به نام مرگ قو اجرا کرد و به بازار عرضه نمود، که با استقبال فراوانی روبرو شد. و این قطعه باب تازه‌ای را در موسیقی پاپ ایران باز کرد. مهرپویا همانند جمع کثیری از هنرمندان ایرانی، در بعد از انقلاب اسلامی از ادامه فعالیت بازماند و کم‌کم از عرصه موسیقی فاصله گرفت و آموزشگاه موسیقی او نیز پس از مدت کوتاهی تعطیل گردید. اما بازدید از گالری مهرپویا و کارهای دستی او تا سال‌های آخر حیات وی به‌طور رایگان ادامه داشت و در این سال‌ها مهرپویا در کنار خانواده اش در ایران زندگی کرد. آخرین کار هنری او در بخش موسیقی، بعد از سال 1357 همکاری او با آقای مجید انتظامی در موسیقی متن فیلم بایسیکل ران می‌باشد. که در آن نوای گیتار او برای آخرین بار بگوش می‌رسد. سرانجام مهرپویا در 4 خرداد 1371 در سن 64 سالگی بر اثر ابتلا به سرطان، پس از تحمل دو سال بیماری درگذشت.
