فرهاد

فرهاد مِهراد (زاده 29 دی 1322 در تهران – درگذشت 9 شهریور 1381 در پاریس) معروف به فرهاد، خواننده، آهنگ‌ساز و نوازندهٔ پاپ راک اهل ایران بود. وی از خوانندگان صاحب نام راک ایرانی بود که نخستین آلبوم راک اند رول انگلیسی ایران را منتشر کرد. در سال 1348 توسط اسفندیار منفردزاده که در آن زمان به دنبال صدای جدیدی برای ترانه «مرد تنها» (با آهنگی از خودش و شعری از شهیار قنبری) برای فیلم رضا موتوری (به کارگردانی مسعود کیمیایی) بود انتخاب می‌شود و پیشگام از خوانندگان دیگر، سرآغازی برای اجرای ترانه‌ای نوین با مضمونی اجتماعی در اوّلین موسیقی متن فیلم می‌شود. و این ترانه در سال 1349 هم‌زمان با اکران فیلم به شکل صفحه موسیقی منتشر شده و تبدیل به پرفروش‌ترین می‌شود؛ بعد از این ترانه در سال 1350 ترانه «جمعه» (کار منفردزاده و قنبری) را برای فیلم خداحافظ رفیق (به کارگردانی امیر نادری) می‌خواند و باز هم مورد توجه قرار گرفته و به عنوان صدای اعتراض شناخته می‌شود. آنچه که او را از دیگر خوانندگان هم نسلش متمایز می‌کرد، خواندن ترانه‌های اجتماعی است که در آثار موسیقی او متبلور شده‌است. این عنصر در مضامین تمامی ترانه‌های او کاملاً به چشم می‌خورد. همچنین او را به عنوان یکی از اولین خوانندگان سیاسی ایران نیز می‌شناسند. وی در اوایل دهه 1350 ترانه‌هایی با مضامین سیاسی و انتقادی می‌خواند و در زمستان 57 ترانه انقلابی «وحدت» معروف به «محمد» را خواند، اما پس از انقلاب تا سال 1372 از ادامهٔ کار منع شد. پس از انتشار آخرین آلبومش بنام «برف»، درصدد تهیه آلبومی به نام «آمین» بود که ترانه‌هایی از کشورها و زبان‌های مختلف را در بر می‌گرفت. اما از سال 1378 بیماری اش شدت گرفت. او به بیماری هپاتیت سی مبتلا بود که در جوانی و در دوران اعتیادش به هروئین به آن گرفتار شده بود و در نتیجه عوارض کبدی ناشی از آن در خرداد 1381 برای درمان به لیل فرانسه رفت و در 9 شهریور همان سال پس از مدتی اغما در بیمارستان، در سن 59 سالگی درگذشت.